Grote Strongyliden

Strongyliden komen in twee soorten: de grote en de kleine Strongylide. Het deel van de levenscyclus dat zich buiten het paard afspeelt, in het weiland, is bij beide soorten hetzelfde. Deze levenscyclus is beschreven bij “Levenscyclus Strongyliden buiten het paard”.

Levenscyclus

De levenscyclus van grote en kleine Strongyliden in het paard verschilt aanzienlijk.
Wanneer een paard tijdens het grazen larven van grote Strongyliden opneemt, dringen deze door de darmwand van de dikke darm. Bij de soort Strongylus vulgaris migreren de larven vervolgens via de slagaders van de dikke darm naar de grote lichaamsslagader (aorta). Daar vervellen ze, waarna ze terugkeren naar de dikke darm en zich verder ontwikkelen tot volwassen wormen.
Het gevaar van Strongylus vulgaris is dat de darmslagader ontstoken en verdikt raakt. Door deze ontsteking kunnen propjes ontstekingsmateriaal losraken en vastlopen in kleinere darmslagaders. Dit kan leiden tot een (gedeeltelijke) afsluiting van de bloedvaten of een infarct. Hierdoor krijgt de darmwand onvoldoende bloedtoevoer, wat kan resulteren in afsterving van darmweefsel en hevige koliek.

Diagnose

Op veel paardenbedrijven komt Strongylus vulgaris niet meer voor. Bij mestonderzoek kunnen de eieren van grote en kleine Strongyliden niet van elkaar worden onderscheiden, omdat ze er identiek uitzien. De aanwezigheid van grote Strongyliden kan alleen worden vastgesteld door de eieren te laten uitkomen in een stoof. Zodra de larven uitkomen, kunnen ze op basis van hun uiterlijk worden geïdentificeerd.
Op dit moment biedt VPL Het Woud deze methode niet aan.